Acýlarýn en koyusunu yüreðime Býrakýp gittiðinden beri, Anýlarýmla yaþýyorum seni Bazen ilk gün ki gibi sevecen Bazen siyah gecelere býrakýyorum seni
Ben Deli Mavi Fýrtýnalar kopan yüreðinde Hiç fýrtýna görmemiþ, Durgun bir deniz þimdi Ve ben bir gülüþüne kýrlarda kelebek Uçsuz bucaksýz göklerde kartal olan ben Gündüzü ve geceyi hiç göremiyorum Baþýmý koyacak bir diz deðil, Yastýk bulamýyorum. Ben her gece bitkinim Bitkinliðim sensizliðimden benim. Ne geceyi sayýyorum, ne günleri, Sadece arýyorum dünleri.
Seni unutmayý, ne aklýmýn ucundan Ne de yüreðimin en sevgi dolu yerinden geçirmedim Her gün ama her gün, bir bahane ile Hem beynimdesin Hem de yüreðimde Her gece yatmadan önce Resmine bakýp Uzanýyorum musalla taþýna Gözlerimi dikip tavana Yansýtýyorum görüntünü Ben sana bakýyorum, sen bana.
Ben Deli Mavi umutluyum Bütün þiirlerimde sen varsýn, meleðim. Her þey seni hatýrlatýyor bana Sen yazýyorsun boþluða, Benim yazdýklarým, kitaplar dolusu sana Gitmeliydim o an da gittim Daha doðrusu sen gittin, Ben bittim.
Gördüðüm bir düþ var sadece O da seninle ilgili Senaryosunu benim yazdýðým. Kararan sadece gözlerim di geçti Bana maviyi adamýþtýn Ben hala mavideyim ve umutluyum Seni düþündüðüm anlarda da mutluyum Ýlk günlerde ormana hapsettim kendimi Sen gittiðinde hazan dý O kadar çok yaprak, veda ederken aðaca Senin gidiþini unuttum, onlar düþerken topraða. Günlerce düþen yapraklarla, Yapraksýz kalan aðaçlarla konuþtum Sýký tut yapraðý düþmesin, Tutun dedim yapraða, yalvardým Ayrýlmasýnlar diye Ama senin gibi, yapraklarda terk etti. Þimdi aðaçlarda yapayalnýz Ben de!
Ayaz vurdu geceleri Ýnat ettim yakmadým karavanýn kaloriferini. Tir tir titredim…
Dinlediðim müzikler deðiþti Doðayý anlatan apache müzikleri, Sen geldiðimde aklýma Biri bana gelsin o da sensin, Dinledim, yapraksýz öksüz kalmýþ Aðaçlarla beraber. Aðaçlar sustu, ben sessizce aðladým Senin gibi karalar baðlamadým Ben Deli Mavi umutluyum Rengim mavi…
Ben Deli Mavi, Hala verdiðim sözlerin arkasýndayým Biz mutluluðu seçmedik Ne yapsýn mutluluk. Felek bize deðil de Biz çomaðý kendimize soktuk Umutsuzluðun yolunu açtýk Yarýnlar yine bizim Umutlar yine bizim Yürekler dolusu sevgin varsa gel. Sana kýzgýn deðilim Sana kýrgýn deðilim Her þiirimde seni yazýyorum Hayatýmýn her saniyesinde Yine seninleyim. Seven bir yürek sevdiðinden nefret etmez Sen benim sevgilim Sen benim hayatýmýn anlamý Mevlana’nýn dediði gibi “An” dan “Ansýzlýða” kadar Sevdim, seveceðim seni.
Sevgi varsa yürekte, Komþusu ayrýlýktýr Seviyorsan aþk varsa yüreðinde Komþunla iliþkini keseceksin. Bana maviyi adamýþtýn, ben mavideyim Sen gittiðinden beri hayalinleyim. Sonsuz yaðmurlar yaðsýn diye, Ay düþünce denize Dualar ediyorum, ormanýn içinde Beyaz’a bürünmüþ bir halde Gözlerinin renginin özleminde Sessiz sakin akan bir Nehir’in ortasýnda Penceremden görünen dolunayý Sende pencerenden görüyorsun ya Yýldýzlý gecelerde daha yakýn olmak için Yüksek bir daðýn doruðunda Ulaþmak için sana elimi uzatýyorum Orada olacaðýný, olduðunu hissederek.
Hayatýn Çaresizlikleri, Çýkmazlarý, Karamsarsýzlýklarý Hep bizimleydi hayatýmýzda Biz bunlarý yok etmektense Mutluluðumuzu bozsun, yýksýn diye Uðraþtýk seninle. Þimdi! Hala dünyadayým. Evet, yanýmda yoksun Fakat mutluyum ve ben böyleyim Sen yoksun ama hayalinleyim! Kapatmaya çalýþmýyorum Yüreðimdeki gerçekleri Kaçamakta deðil cevaplarým Ýþte yetmiþ milyonun önünde haykýrýyorum Hala seni seviyorum…
Seni hiç sevmedim sayamam Hiç dokunmadým sayamam Gözlerinin rengine Evet, hiç düþmüyorsun cümlelerimden Hem beynimdesin, Hem de yüreðimdesin hala Hadi bin gel bir sandala Nehir’in akýntýsýna býrak kendini Ben Marmara da bulurum seni.
Gerçekten sen olmayýnca olmuyor Sen olmayýnca olunmuyor Susmayacaðým Susturmayacaðým Susturulamayacaðým Hiçbir bahanem olmayacak, sana dair. Sevgi ile bir yemek yaparken akþamüstü Kahvemi yudumlarken, sigaram eþliðinde Sensizliði düþlerken Bir yýldýz kayacak gökyüzünde Ben görmeyeceðim ama Yüreðim hissedecek. Ben seni dileyeceðim, Her zaman olduðu gibi, Dön gel diye Her gece dilediðim gibi Sen yine gelmeyeceksin?
Evet, bende geceleri yazýyorum Gözlerim izin verdiði sürede Genelde þiirlerimi, Ayak seslerini ben de duyuyorum Gelenin sen olmadýðýný biliyorum Sen bana deðil, önce þehrime gel Ben seni þehrimde sobeleyeceðim.
Ben varým, sen yoksun Seni kimseden saklamýyorum Adýn dilimde, sevgin yüreðimde Ayný þehirde, seni bekliyorum. Ne þehrimi deðiþtiriyorum Ne kendimi, nede sensizliðimi Bir ara düþündüm kestireyim saçlarýmý Sonra sen geldin aklýma vazgeçtim Bir senden vazgeçmedim.
Evet, hala ayný þehirdeyim Radyoyu devrettim, ama iþsiz deðilim Ara sýra dýþarý çýksam da, saðlýk için Çabuk dönüyorum geriye Belki sen þehrime gelirsin diye…
Sen bir köþe baþýnda Durup seyretmek istiyorsun beni Oysa ben özleyince seni Geliyorum þehrine Doya doya seyrediyorum Senin geçtiðin yolda yürüyorum, Ýki üç adým arkandan Ayný havayý soluyorum Sen duymasan da Sana seni sevdiðimi Söylüyorum Seni seviyorum Meleðim aþkým benim…
Deli Mavi Veysel Karani TABAK 02.Kasým.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apache Deli Mavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.