Bir son var biliyorum Ölüm denilen bir son... Ölüm ama nasýl ölüm Acýlar içinde büyük bir ýzdýrapla ölüm... Kavrulmak diri diri hayatýn yollarýnda Bir et yýðýný olup çýkmak, Kan kokulu iðrençliðe dönüþene kadar Yavaþ yavaþ ölmek...
Bir yer biliyorum Adý cehennem... Yanmak ateþlerde Son bulana kadar günahlar Günahlar ki yalnýzca ahlar Beddualar silsilesi... Yangýnlarda kaybolmak kül olana kadar Kor olmak...
Bir insan var biliyorum Adým adým ilerliyor ardýmda... Nefret büyütüyor içinde Kinle besleniyor bu insan Damarlarýnda dolaþan... Nefesini hissediyorum Kalp atýþlarýný duyuyorum Bir kelebeðin kanat çýrpýþlarýnda Bekliyor gününü sancýlarla doðana kadar Acýlarla kývranarak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MaVi_DüŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.