Bir gemi geçerken zaman denizinden Bir ses duydum ta derinden ’Geleceksin’ dedi, ’Birgün bana geleceksin... ’ ’Geleceðim de sen hiç gitmeyecek misin benden?’ dedim denize. ’Bekleyeceðim seni dipsiz yalnýzlýðýmda, Sen karanlýðýmda kaybolup Yalnýzlýðýma eþ olana kadar bekleyeceðim. ’ dedi. Sonra sessizliðine gömüldü Sustu... O sustu da bir ben susturamadým Ýçimdeki çýðlýklarýn fýsýltýlarýný.. Aþkýn en yalnýz haliydi Susmayan çýðlýklarý... Kan damlýyordu yüreðimin acýlarýndan Acýlar... Kaderimin doðum lekeleri gibi Yapýþýp kalmýþtý baðrýmda. Her daim hissedeyim diye Oradaydýlar... Bekliyorlardý beni Benim seni beklediðim gibi. Aþkýn en yalnýz halinde Bir gemi geçerken uzaklardan El sallýyordu bir veda gibi aþk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MaVi_DüŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.