Sen,gittiðin gün, Son kez baktým gökyüzüne. Çocukluðuma veda ederken Garip bir hesaplaþmaydý tanrýyla. O gün, Kuþlarýn kanatlarýna takýlý kaldým.
Sen, gittiðin gün baþladý Bütün kaçýþlarým. Önce duvarda boþ kalan Resimlerinden, Sonra sýcaklýðýnýn Henüz soðumadýðý yerlerden. Sokaklardan kaçtým. Caddelerden.
Otobüs penceresine dayalý Gece düþlerim oldu. Her sabah, Baþka bir þehrin güneþiyle uyandýðým.
Sayýsýz yolculuklarým oldu. Sayýsýz insanlarým. Ve gördüðüm her insan yüzü Seni arayýþým oldu. Bazen senin gülüþüne benzer bir gülüþ. Bazen senin gibi bakan gözler, Sonunda senden bana kalan Onca þehir, Ve beraberinde vazgeçiþlerim oldu.
Gittiðim her yer, Tanýdýðým her insan, yetmedi. Yetmedi onca þehir. Ýsyaným gözlerimde yaralý, Suskunluðun gülüþümde asýlý kaldý...
Babam ’ a Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.