Gamzelerimde asýlý kalan Son çocuk gülüþümü çaldýn benden. Çocukluðumu, Düþlerimi çaldýn. Ben bu þehri terkederken ayak uçlarýmda, Suskunluðum çoktan yalnýzlýða dönüþmüþtü. Masumken, Yýkýlmýþken bir þehir üzerime, Adalet miydi? Tanrýnýn vazgeçmesi benden. Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.