...CAN ALICI...
Bir yýðýnak vadisi içerisinde, tek seçkin bir bu tek
Yamaçlarýn sarptý, engelleri çok zorlu, çýkýþý köstek
Söndü tümden aydýnlýðým, sokak lambasýnda kala kaldým
Kaldýrým taþlarýdýr arkadaþ, dost yolu dikine saldým
O su damlasý gibidir, ama deli dolu hep yakýcý
Sende ki vefasýzlýk hain gaddarca, pek de can alýcý
Sokaklar çok soðuk çok, gömlek param parça o rüzgârýndan
Sýkýldým yüreðimden büzülerek, utandýn mý arýndan?
Ya Rab! Ellerim hep cepte, omuzlar bükük, baþým yerlerde
Ömrüm kahýrlý kederlerde, keyfin daniskasý ellerde
Gün göremedim yoðruldum da, çamurlar da piþtim yoðruldum
Sensiz ben ortalarda kala kaldým, kalkarken düþer oldum
Yýðýldý tüm dertlerim sýrtýma, bir gün bile yok ki hayat!
Bana da çok mu? Isýnacak bir tek yuva da, yoksam heyhat!
Sorun küçüldü koç yürek de, elimde kalan tek bir çorap
Yoksam? Þu bahtsýz gönlüm mü yýkýk, aþk mý girdaplarda harap?
(28.04.2010)AZAP...
NOT: Dostlar; bugün sizlerin destekleri ile 100. Þiir’im yayýnlandý, çok çok teþekkürler hepinize ki bu güne eriþebildim, var olun sað olun. Esen kalýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.