NİYET-KISMET

NÝYET-KISMET



Her gün ki gibi açtým penceremi güne
dünden kalan ölüm, ayrýlýk, ihanet acýlarýný unutarak
gülümseyerek hem de...

günün hangi saatinde neler olacaðýný bilmeden
bunlarý düþünmeden hatta...
penceremi açarken gülümsedim hayata.

televizyonumun düðmesine giderken elim
hesap etmedim neyle karþýlaþacaðýmý
güzellikler görmekti emelim...

köpeðime yemeðini verirken
doymasýný istedim
bahçemdeki çiçekleri ezsin diye beslemedim...

selam verirken komþuma
yüzü gülsün istedim
kavgalýsýný dinlemek deðildi niyetim

telefonumu çaldýrdým
en çok sevdiðim dostumun sesine ihtiyaç duydum
sitemle karþýlaþacaðýmý düþünemedim

aþk þiirlerimi yazarken, bende olmayaný yazdým
topluma kayýtsýzlýðýmý ilan etmek deðildi amacým

nikah þahitliðini kabul ederken Ayþe’nin
pencereden feryadýný duymak deðildi isteðim


oðlunu okutmasý için yalvardýðým Ali dayýnýn
öðretmenini dövdüðü için karakolda sabahlamasý için deðildi yalvarmalarým

ud’umda gezinirken parmaklarým
mendilime gözyaþlarý aksýn istemedim

gençleri sýkmayýn derken
uyuþturucudan ölmesini istemezdim

uðurlarken askere köyümün delikanlýsýný
albayraklý tabutta dönmesi için göndermedim


OYSA;

/ne güzel niyetlerle açtým penceremi güne
kýsmetime ne düþtü....


Bebek aðlayarak açtý dünyaya gözlerini
bense gülerek...




27/04/2010-nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın: