ha
TEK KİŞİLİK SEVDA
Büyük bir sevdaydý, sahipsiz çiçekler açtýðým.
Düþlerimde, renklerden renklere koþtuðum.
Gözlerine, umut taþlarýndan; köprüler kurduðum.
Rüzgarýna çarpýp düþen taþlarý, okþayýp öptüðüm.
Sana çýkan yollarda berduþ olup, dillere düþtüðüm.
Yarim, bir gülümsemende ruhumu yýldýzlara esir yaptým.
Ellerin, ellerimin titreyerek aktýðý; isimsiz bir okyanustu.
Her dokunuþunda, en ince duvarlarýmda depremler oluþtu.
Yabani bir çiçeðin, açarken gülümsemesi kadar hoþtu; seni görmek.
Seni görmek, benim gözlerim için nasýl bebeksi bir coþkuydu.
Dudaklarýndan uçan kelebek sözler, baharýma konan umuttu.
Ah canýmýn içi, bir sözüne ömrümün baharlarýný kýþa hediye verdim.
Sevdim kuþlarýndan elçiler seçtim, sana þiirler gönderdim.
Aþk nehrinden þarap akýttým güllere, kapýna býraktým.
Güneþler topladým, gelecek çayýrlarýndan camýna astým.
Beyazlarda uyudum, karýþýk renkleri sokaðýndan süpürdüm.
Bir türküydüm, senin ezgilerinde yüreklere ulaþýp yakan.
Sevmedin aþkým sen beni, bu tek kiþilik bir sevdaymýþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.