ELLERİ Mİ ÇÖZ

Düþüncelerin ayaðýna takýlan ben oluyorum
Bizsizlik denen cümlelerim
Bizi bizden yoksun býrakýp, ellerinin üstünde duruyorken,
Þehrin göbeðinden sesleniyor
Bir eli baðlý delikanlý…

Zaman satýyor geçmiþimi...
Kapýmýn menteþesi kýrýlmýþ...
Kapým açýk artýk her uykuya

Gözlerimde asýlmýþ bir sevda aðýtý durur
Ellerimde kirli sayfalar
Ve yalancý aynalarda yüzüm yanar durur,
Kirli sayfalarýn suçlusuydum soðuk gecelerde,

Ellerimi çözebilir misin ?
Dengesiydi her þeyin bu yalnýzlýk terazisi
Ve ters düþerdi yaz aylarýnýn esintisi…
Ellerimi çözebilmek için sonbaharýn
Gelmesini mi hep beklersin...

Baðlý ellerim ölüm yaðdýrýyor beynime...
Ve her seferde yaðmur damlýyor
Gözlerimin perdesine…

Lirik bir ateþte yandýðý mý hatýrlýyor musun?
Ýsmini hece hece sayýklarken,
Yatak döþek için de yandýðý mý biliyor musun ?

Virgüle sarýlýyorum her gece…
Duraklýyorum her hecende..
Ve her durakta…


Yýllardýr gözlerimde uykusuzluk
Caným yanýyor, ruhumda umutsuzluk


Ellerin beþ parmak daðýna benzerse
Tank gibi dururum her nerede olursan
yeter ki ellerimi çöz..

Mahmut BARIÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: