GİDİŞİN...

Takvimler 20’ sini gösteriyor þimdi.
Günlerden Salý.
Gidiþinin tam 4. günü bugün.
Ve ben terkedip gittiðin yerdeyim yine.
Ayný oda da, ayný koltukta ve ayný masada...
Ve ayný müzik çalýyor yine karanlýkta...
Bir elimde þarap þiþesi, diðerinde sigara.
Resmini de koymuþum ki tam karþýma.
Görebilseydin þu tabloyu eðer;
Belki yeniden aþýk olurdun bana...

Öyle yaa birkez daha aþýk olurdun bana...
Yeniden terkedecek halin yok ya...
Ýnsan bir kere ölür demi; ikinci kez öldüremezsin ya...

Kim verdi eline bu ayrýlýk silahýný ?
Hangi yüreksiz, hangi vicdansýz ?
Hangi eline aldýn o silahý ?
Acýmadan; düþünmeden;
Tek bir damla gözyaþý bile dökmeden...
Nasýl bastýn o tetiðe; Nasýl kýydýn ?
Nasýl sýktýn yüreðime o kör olasý ayrýlýk kurþunlarýný !
Sarýlma boynuma boþuna; sarýlma...
Býrak çek ellerini; kanattýn bir kere yüreðimi.
Git artýk. Git bende istemiyorum seni...

Yüreðimde 17 delik açtýn sen.
Ve unutma 17’sinde terk ettin beni sen...
Eðer bu ayrýlýktan, sað çýkamazsam;
Yüreðimden akan kaný durduramazsam;
Baygýn düþerde azraile kucak açarsam,
Þunu hiçbir zaman unutma :
Ben 17’sinde vuruldum; ben 17’sinde ÖLDÜM...

( 17.04.2010)

20.04.2010 / BÜLENT ALPER


Sosyal Medyada Paylaşın: