MECBURMUSUN

Gözlerin hazandayken,bahar gelmeden daha,
Her þeyi býrakarak,gitmeye mecbur musun.
Karanlýk aðarmadan,eremeden sabaha,
Düþlerimden çýkarak,gitmeye mecbur musun.

Kimlere inanarak,kimlerden neler duyup,
Yüreðinden sevgimi,sevginden beni soyup,
Ýçime ateþ gibi,bir tutam hasret koyup,
Gözyaþlarýn akarak,gitmeye mecbur musun.

Sevdalý yüreðini,bir meçhule atarak,
Binbir derdin içine birde hasret katarak,
Dudaðýný büzüp de,kaþlarýný çatarak,
Nefret ile bakarak,gitmeye mecbur musun.

Ne yaptým söylesene,tek suçum kýskanmak mý,
Sensizliðin narýnda,gecelerce yanmak mý.
Aldýðým her nefeste,yalnýz seni anmak mý.
Ateþlere yakarak,gitmeye mecbur musun.

Tuttuðun tüm fallarda,adým çýkardý adým,
Yokluðunu tadarak,kalýr mý aðýz tadým.
Duymaz mýsýn sesimi,ulaþmaz mý feryadým,
Hayalleri yýkarak,gitmeye mecbur musun.


Sosyal Medyada Paylaşın: