RUHUM TEFEKKÜR KOKAR

Yazýn ruhum tefekkür kokar,
Ilýk bir rüzgâr kalbime akar,
Ötelerin ötesine kokusunu saçar,
Kurak gönüllerde çiçekler açar.
Ekinler haykýrdýkça haykýrýr,
Hakký tutup ayaða kaldýrýr,
Baþaklar ellerini açýp duâ eder,
Hep hakkýn yolundan gider.
Kuþlar sabahlarý hatýrýmý sorar,
Nur yüzlü Yusuflar rüyamý yorar.
Bebekler, yürümeden emekler,
Bulutlar güneþin yolunu bekler,
Buharlaþýp yufka yüreklere yaðar,
Ýnce ruhlu insanýn kalbine aðar.
Gamsýz insanlar baþýboþ dolaþýr,
Kuduz köpekler gibi etrafa dalaþýr,
Neden dolaþtýðýný hiç bilmeyerek,
Þeytanýn zehirli yolundan giderek,
Cahil insanlar hep hakka küfreder,
Neden küfrettiðini düþünmeyerek,
Hokkabaz yýðýnlarý Ýslâm’a saldýrýr,
Okumuþ dilbazlar cahili hep kandýrýr,
Ateþ çukurunda olduklarýný bilmeyerek,
Masum halký, koyun sürüsü görerek.
Adâlet terazisini yanlýþ tartanlar,
Kendilerini ve düþüncelerini de
Terazinin bir kefesine koyarlar,
Diðer kefede olanlarý boðarlar,
Sonunda tartýlana adâlet derler,
Haktan yoksun kararlar verirler,
Arkalarýna bakmadan giderler,
Tartýlanlar, gözü yaþlý kalýr kefede,
Bulamaz kendini anlatacak bir ifade.
Unutma! Zihindekiler yansýr aynaya,
Hakikatleri görürsün bakýnca aynaya.
Karýncalar uzaklardan haber getirir,
Ruhunu hakkýn potasýnda iyice eritir.
Deve kuþu hiç kaldýrmaz baþýný kumdan,
Karanlýðý aydýnlýk sanýp düþer damdan,
Tepesindeki güneþi ve ayý asla göremez,
Batýlý býrakýp da hakkýn yoluna giremez.

05.06.2008
Sazlýdere
Sosyal Medyada Paylaşın: