Uzun zaman oldu yazmayalý
Parmak uçlarýmý ateþten harflerle yakmayalý çok oldu
Kuyu tenhalýðýnda yaþadýðým günlere eriþtim
Kalabalýklar, fincancý katýrlarý... ne çoktular…
Ne zaman kendime gelsem
Bir kalbim olduðunu hatýrlasam
Kalbim kendini ele veriyordu
Sana kaçarken görülüyordum
Nal sesleri içinde
Ahh hatýralar bahçesi;
vapur düdükleri,
martý çýðlýklarý
nihavend makamýnda þarkýlar
‘denizin akþamla kapanan yarasý’
yemenimde hare var gülüþün
mavi yeþil bir susuþ
Çok uzun zaman oldu sevgili
Senle susmayalý
Aþk ile
Kalbimde tepinen yaratýklar
Beynime yapýþan çürük ruhlar...
Gidin gidin derdim gidin gidin
Bir köþede taze bir ölüm düþlerdim
Suya dönünce yüzümü
Hayat yeniden baþlardý
Beþ vakit
Sonra
Dualar…
Avuçlarýnda bir çizgi olayým
Beni yüzüne götür
Beni yüzüne götür
Beni hüzüne götür
Beni hüzüne götür
Böyle söylerdi dilim
Kendimi sana baðlardým
Gecenin ipiyle….
......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.