Gün ýþýðým söndüðünde gördüm seni, Umudumun bittiði yerde belirmiþtin aniden Karanlýðýmýn ortasýnda parlayan yýldýz gibi aydýnlattýn dünyamý Geç kaldýðým huzuruma kattýn tüm yaþanýlacaklarý Ýþte þimdi vakit gelmiþti aþký tanýmlamaya Kim bilir? Belkide hazýrdým acýlarý bir kenara atýp yaþamaya, Tarifi eþsiz mükemmel duygularý seninle tatmaya,hazýrým belkide Gözümü her açtýðýmda seni yanýmda görüp, Yaslanýlcak bir omuz aradýðýmda baþýmý yasladýðým sen olmalýsýn bu dünyada. Sýmsýký tut ellerimi býrakma sakýn, bulutlarýn üstünden yerlere Boðma sakýn ruhumu kederle,sensizlikle Karþý koyalým önümüzdeki tüm engellere, Sen yeter ki sevmek iste,gözlerini gözlerimden esirgeme Ben hazýrým yýllardýr biriktirdiðim sevgimi uðruna feda etmeye Seninle yaþadýðým her güne defalarca ÞÜKRETMEYE..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sudamlam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.