Son gidiþti bu, ebediyet yoluna; vahim sessizlikler için, masum sevdalar kaldý eteklerinde…
Rüyalarýn dokunuþu, olmazsa olmazý … Ani terk ediliþlerin ezikliði zalim hüsranlarýn kederi… Etkili, göz alýcý ve sýcak kalpli …
Ezelden karanlýk geceler konuþur, kor renkli ay ýþýðýn da; Ýçi içine sýðmayan, karanlýktan korkan bir çocuk Kim kýþkýrttý beni sana…
Küçük yaþtaki çocuðun ; elinden alýndý elma þekeri… Bazen kelimeler tükendi Ölümle evlilik beyaz renge büründü. Duygular yenildi Fazlasýyla cömert. Yumuþak renkli uysal halimeydi… Kýzgýn kor gibi yakýcý Gurura düþkündü Ekrem…
Derinlik için Hüsran…keder…biz aðlardýk
Ýstanbul, 24 Haziran 2007 Saat: 21.00 (Sevim Erdoðan Tezel Hanýmefendiye)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kelebek çocuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.