Oyun Bir oyun oynuyorum: Her gören nasýlsýn diye soruyor, Hep iyiyim diyorum. Ben bu oyunu bir yerlerden hatýrlýyorum.
Yýllar önceydi, belki asýrlar önce… Ýnsanlarýn gözlerinin içine bakýyor, Bir nasýlsýn bekliyorum. Ýyi deðilim. Güneþ benimle saklambaç oynuyor. Ebe benim. Bir sorulsa cevabým belli: Ýyiyim. Görmesi gereken görmüyor, Soracak olan sormuyor. Zaten sensizdi geceler, Dostlar da gitmiþ birer birer.
Umulmadýk bir yerden Bir nasýlsýn duyuyorum birden. Gözlerimden boþanan damlalardan, Boðazýmda düðümlenen senden, Ýyiyim diyemiyorum ben. Halbuki yalan söylemek istiyorum.
Sen yine gittin. Gelmiþ miydin bilmiyorum ama Gittiðini biliyorum. Güneþ, Yine benimle saklambaç oynuyor. Neden hep ben ebe oluyorum, bilmiyorum. Kenan Aydýn www.sevgilik.com/oyun.htm
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevgilik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.