önce duvarlar ördün kendince kapýsý penceresi olmayan karanlýklarda kaldýn ateþlere verdin dört bir yaný korkularýn vardý seni aþan yanmaya baþladýðýnda anladýn aðladýn aðladýn sýcaktý her yer oysa sen üþümeye baþladýn
baðýrdýn birden içinden bir þeyler koparcasýna senin saðýr duvarlarýn vardý kendi ellerinle ördüðün ki duyuramadýn sesini baðýrdýn duymadýlar seni
sen kendine bile duyarsýzdýn çokluðun içinde yaþarken yalnýzlýðýný
bir an nefeslerin sýklaþtý sonra nefessiz kaldýn gözlerin tek noktaya baktýðýnda belki de ölüyorum sandýn
tanrýdan bir el istedin senin sessiz duvarlarýn vardý ve ateþler ve gözyaþlarý ve korkularýn
kurtulmak istedin kendine olan tutsaklýðýndan kaçamadýn duygularýný gizlediðin prangalarýn vardý
duvarlarýn sana yükselirken geceler yastýðýna ýslandý kýramadýn zincirlerini çýrpýndýn hayata tutunmak için gözyaþlarýn büyüdü içinde yalnýzlýðýn korkularýn ve sen boðulmaya baþladýn bir gece daha sabah olurken
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsan45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.