BÜRHAN
Bürhan...
Bir bürhan...
Bir bürhan göster bana.
Bir fýsýltý gönlü boðdu karanlýða.
Caným çýkacak gibi oluyor, yetiþ!
Yanan aklým, yanan kalbim bu yangýnda.
Söyleyin, nerde o?
Uzakta, yakýnda, nerde?
Yok mu sesime bir ses veren?
Çare bulan yok mu yanýþýma ?
Dur artýk!
Kendine ettiðin eziyet yeter!
Sen de kimsin?
Arayýp durduðunum.
Çaðýrdýn ya sen beni.
Bak, iþte geldim.
Yangýnlarýný söndürmeye,
Sana ýþýk vermeye geldim.
Onu çok uzaklarda arama demeye geldim.
O zaman o nerde?
Ýþte, burda!
Bürhan "sensin" anlasana!
Dinle, bak ne diyor:
"Siz cansýz iken size can veren Allah’ý nasýl inkar edersiniz?..." (1)
"Rahimlerde sizi dilediði gibi þekillendiren O’dur.O’ndan baþka ilah yoktur..." (2)
"...Siz hala þüphe ediyorsunuz." (3)
Oku hadi!
’Yaradan Rabbinin adýyla’ aslýný.
Ve sonra þehrin bir ucundan gelen o adam gibi de:
"Bana ne oluyor ki,
Beni yoktan yaratana kulluk etmeyeyim?"(4)
Fýsýldayanýn fýsýltýsýna karþý bunu söyle,
Ta ki sussun!
Ve o hitaba mashar ol sen de:
"Kulum gir cennetime!"
1.Bakara-28
2.Al’i Ýmran-6
3.Enam-2
4.Yasin-22
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.