KÜÇÜK KAYIKLA DERTLEŞME

Masmavi bir koy kucaklamýþtý kayýklarý
Oturdum kýyýsýna seyre dalmýþým onlarý
Sesler geldi etraftan soran olmuþ hatýrýmý
Onunla dertleþirken duymamýþým kimseleri

Denize özlemini anlatýyordu küçük kayýk
Uzun zamandýr sahibi yanýna gelmemiþti
Pür neþeyle denize açýlýyordu arkadaþlarý
O arkalarýndan hüzünle seyredip kalmýþtý

Sahibi biraz yaþlý ama tonton bir adamdý
Bilmiyordu hastamýydý yoksa iþi mi vardý
Umutla bekliyordu ama çok da endiþeli
Yanýp tutuþuyordu çok özlemiþti denizi

Hiç bir þeyi yoktur demiþtim bir þey olmaz
Mutlaka gelir o eski toprak yeni yetme deðil
Unutmamýþtýr seni hatýrýndan da çýkarmaz
Seni mahzun býrakýp denizlerden ayýrmaz

Keþke bende özleyip umutla bekleseydim
Gözyaþý döküp de yollarýný gözleseydim
Her gördüðüm genç onu hatýrlatýyor bana
Gittiðim her yeri anlatýyorum bende ona

Ayrýlma vakti veda ederken o küçük kayýða
Belki geldiðimde göremezsem seni bir daha
Sen geldiðinde beni bulamazsan buralarda
Oðlumla hasret gidermeye gitmiþimdir mutlaka

Nihal / 22.04.2010


Sosyal Medyada Paylaşın: