AÇMIŞ KOLLARINI BEKLER BENİ

Sokaklar; tüm adýmlar da umutla bitmeli
Acý, tatlý, hatýra ve gizlerin tek dostu
Kalbimin sevinin yokuþunda zaaf engelli
Aþk ve özleme dayanak, atidir umudu

Yok saymaz;
Ayak tabaný tepeledikçe eriþtirir
Yarý yolda da býrakmaz, gül’le buluþturur
Tökezleyene kýzýp toz verir veriþtirir
Sevgiye koþman için, yeni yol oluþturur

Bilin ki;
Sokaklar; tüm gönüllerinde bir özlem baðý
Gönül coþku seli gizlerinin en azizi
Sadýk bir dost, her dem aþkýn güvenin odaðý
Tüm olgunun ilk ve sonu, acý ve lezizi

Aç yollarý;
Yol elzem, ayakkabým nerde, bir neden gerek?
Coþku hevesi, sevgime bir yordam bulsana
Gül açsýn nur yüzünü, bizde tek bir gün görsek
Hasreti aþ da gel gül, eriyiþte yaksana

Yeter artýk!
Meftunu apýþtýrýp, sokaðýnda güldüren
Ona ulaþmam gerek, çek benden ellerini
Yol ver sokak yol, iþim çokça cana evegen
Yer aç! Yar açmýþta kollarýný bekler beni…

(23.04.2010)AZAP...

Sosyal Medyada Paylaşın: