MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kırgın / III
Yavuz Dogan

Kırgın / III





- Meðer sevda, hüsranýn gölgesinde gizlenmiþ
Yüreðin için için çarpmasýymýþ sadece.
Meðer umut, efkârýn baðrýnda filizlenmiþ
Bir kuþun kanadýný çýrpmasýymýþ sadece.
Meðer gece, sabahýn nuruyla temizlenmiþ
Yýldýzlarýn güne göz kýrpmasýymýþ sadece.

Geç anladým, geç gördüm; affet ey deli gönül
Kusurumu baðýþla, senden af diliyorum… -


III. ) Suskun…

Oysa biz, kýrýlmanýn anlamýný yok sayýp
En beyaz elbiseyi dikmiþtik siyah için.
Oysa biz, gökyüzünün her halini kutsayýp
Karanlýðýn kahrýný çekmiþtik sabah için,
Tövbeler biriktirip ekmiþtik günah için.

Oysa biz, bildiðimiz her þeyin üzerine
Aslýnda hiç yoktunuz, “hiç”tiniz yazacaktýk.
Oysa biz, yemin edip Hüseyin üzerine
Çölleri yudum yudum içtiniz yazacaktýk,
Günah ekip eyvahý biçtiniz yazacaktýk.

Oysa biz, yazamadýk hüsraný satýr satýr
“Ben” olmuþ boynumuzu büktük “biz”in üstüne.
Ne “eyvallah” istedik, ne gün saydýk ne hatýr
Yalnýz “Enel Hak” derken çöktük dizin üstüne,
Aþikârý sýr kýlýp döktük gizin üstüne.

Kim kýrdý kolumuzu, kim tuttu elimizden
Hangi saat takvimden gün tüketti ki sustuk?
Kim býktý, kim usandý yorgun emelimizden
Kim umuda sürgünü mecbur etti ki sustuk,
Kimin gücü vebale bunca yetti ki sustuk?

Dilimiz lâl kesildi, gönlümüz Sahra Çölü
Sustuk, suskunluðumuz inerken bir ýrmaða.
Ne gerçektik ne yalan, ne diriydik ne ölü
Sustuk, korkularýmýz sinerken bir ýrmaða,
Sustuk, cümlelerimiz dönerken bir ýrmaða.

Madem sustuk, suçumuz sabit görüldü madem
Büktüðümüz boynumuz kýldan incedir artýk.
Gözlerimizin önü sisle örüldü madem
Yarýnýn var oluþu dünden öncedir artýk,
Gördüðümüz son rüya suskun gecedir artýk.

Takvimlere not düþüp saatleri kurarak
Her sabah gün doðarken kurþuna dizin bizi.
Gökkuþaðýný vurup kalemleri kýrarak
Mutsuz düþlerimizle meçhule çizin bizi,
Sessizce gölgesine defnedin gizin bizi.

Nasýlsa karanlýðý terk eden suçlarýmýz
Tövbekâr bir geceden arþa çýkacak bir gün.
Nasýlsa nasýrlarla süslü avuçlarýmýz
Zifirin günahýný güne yýkacak bir gün,
Yýldýzlarýn yüzüne aþkla bakacak bir gün.

Þimdi sen, köhne dünya; ruhu kaybolmuþ kukla
Madem kuytularýnda gezdiðimiz duvarsýn
Gel de yarattýðýmýz intiharý tutukla
Ýmzamýzýn üstünde isim yazmasýn varsýn,
Bil ki sen, bizim seni gördüðümüz kadarsýn.




23.04.2010

Beylikdüzü

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.