Tanýdýk gözlerden geçmeyeli
Bilindik seslere kulak týkayalý
Hayli zaman olmuþtu.
Bir karagöz perdesinin gerisinde izlerken kendimi
Bakýþlarýna astýðýn rengârenk kelebekler
Usulca yüreðime dokundu …
Harfleri sardýðýn ipek entariyi giyindim üzerime
Ýçimde biriken binlerce “Ah” arasýndan
Doðrulup geçtim kýrk kilitli kapýlar ardýndan
Çýktým ruhumu hapseden kafesler içinden
Üzerimden hayli vakit sonra cemreler geçti...
Tomurcuða durmuþ gül dalýný
Okþadým gönül gözüyle
Sana döndüm yüzümü
Uzak diyarlardan...
Sýlasýna hasret turnalarýn dönüþü gibi,
Günebakan çiçeklerinin þemse yöneliþi gibi,
Ýftar vakti dudaða deðen
Besmele tadýndaki bir yudum su gibi
Sana geldim...
Artýk duyar oldum sesleri
Bir Anadolu türküsündeki hüznü
Neyden üflenen ezginin iç çekiþini
Görüyorum kelebekleri kuþlarý
Kuruyan gül dalýnda yeþeren çiçekleri
Uyanan nevbaharlarý
Bir nehrin hayat daðýtan yataðýnda
Taþkýnsýz akan su damlalarýný...
Vakit;
Huzur aþýna ekmek doðrama vakti.
Kucaklarken gönle muþtu devirleri
Özlemleri biriktirdiðim binlerce cümleyi
Bir anda haykýrmak...
Bir yol bulmak çýkmazlara…
Heybemde azýðým bir tutam gün ýþýðý
Çýktým yalýnayak
Bak iþte;
Sana geldim…
perihan tunçok kýlýç
esmize