BABA

Ben senin erkenden sonuna vardýgýn dunyaya yeni yeni adým atarken
Sen ebediyata ebediyen gittin neden!!!
Geride gözü yaþlý annem ve ben
Yagmurlarý biz agladýk
Sen gökyüzünden huzunlu gözlerle bize bakarken
Sen o gece kapýdan çýkýp giderken
Beni sýký sýký kucaklayýp öperken
Ve ben sana doyamamýþ küçücük bir beden...
Sen dýþarda azraille boðuþurken
Azaraile yenilmemek için duvalara dayanan heybetli bir beden
Yere öylece yýðýlan benim ’’BABAM’’
Pes etme hadi kalk lütfen!!!
Sen pes etmesende vurgun yedin yüreðinden
Göz yaþlarým arkadaþým ve ben kaybeden...
Seninle beraber ayrýldým bedenimden
Hep bir yaným eksik yaþadým ben
Çevremdekiler yoklugunu hissettirmemeye çalýþsalarda olmadý
Onlar olamazki bana bir BABA yani bir SEN!
Ben insanlara guclu görünmeye çalýþýrken
Hep aðladým içimdeki boþluðu kimseye söylemeden
Hep daðladým yaralarýmý hiçkimseye göstermeden
Hep seni aradým seni özledim kimseye hissettirmeden
Sonralarý kabullendim yokluðunu
Geceleri seni ruyalarýma beklerken
Bu cumleleri bu satýrlara yazarken
Yokluðunu yüreðime paslý civilerle kazýmýþtým zaten...
Ýþte gördüðün gibi
Benim hayatým dram filmi
Senarist istemedi gülmemi
Yönetmenim bana herseyi öðretti
Öðretmediði tek þey BABA diyebilmekti...
Sosyal Medyada Paylaşın: