Muhteþem duygularýn tarihe býraktýðý, Efsaneler yaratan yeni bir çað gibiyim. Fýrtýnanýn göðsünde ormanlarý yaktýðý, Vakarýyla yükselen ulu bir dað gibiyim.
Kaç elimden, durma kaç, kaçabildiðin kadar, En sonunda aðlarsýn bana güldüðün kadar. Umuttan bir bahar sal, ele saldýðýn kadar, Yokluðunda bozulmuþ çiçeksiz bað gibiyim.
Vurulmuþum derinden, bin yýl da sürse yaþým, Seni sevmek mesleðim, çile çekmek uðraþým. Vefasýza eðilmez, her zaman diktir baþým, Hasretin tavasýnda kýzarmýþ yað gibiyim.
Kader denen paçavra ýstýrapla örülmüþ, Üzerinde resminden ipek desen görülmüþ. Ülkesini yitirmiþ, sarayýndan sürülmüþ, Padiþaha son kalan yersiz otað gibiyim.
Umutsuzluk yurduma umutlar eke eke, Kuruttuðun güllerden fideler dike dike, Taþ kalbinin elinden sevdayý çeke çeke, Aþkýndan öldüm ama inattan sað gibiyim.
Mehmet Nacar Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet_Nacar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.