GİDİYORUM SEVGİLİM
Bu gidiþin dönüþü yok sevgilim.
Bu gidiþ kaçýnýlmaz,
Bu gidiþ ölüm be sevgilim;
Ýnce ince damar damar bir ölüm.
Severek gidiyorum sevdiðim,
Sitemim yok dünyaya;
Çünkü seni lütfetmiþti bana...
Bedenimi cami avlusunda gece vakti yýkayýn.
Bol bol su dökün üstüme;
Hissettiðim son serinliktir belki de...
Musalla taþým yüksek olsun sevgilim,
Biliyorsun hep aþaðýdaydým hayatta.
Aldýðým yazmayý takarsýn yasýmda,
Saç telini görmesinler; mabedimi terketme anýnda.
Tabutumun üstünde bayraðým olsun,
Deðmesin ona namert eli,
Dostlarým taþýsýn cansýz bedenimi...
Arkamdan gözyaþý dökmesin anam,
Döküpte ruhumu incitmesin;
Ýncitmesin ki arkama bakmadan gidebileyim.
Mezarýmýn üstüne papatya atýn.
Hemen yaný baþýmda koca bir aðaç olsun;
Kuþlar ötsün üzerimde;
Sýrdaþým, dostum olsunlar bu ebedi yolculuðumda...
Topraðýmdan bir avuç al sevgilim;
Bil ki o toprak benim.
Bakýp bakýp aðlama, acýma bana;
Sadece ibret al ve ihanet etme bana...
Gidiyorum sevgilim;
Sahte bir aydýnlýktan, ufak bir tebessümle...
Gidiyorum sevgilim;
Yüzümde gereksiz bilgilerin derin çizgileri...
Gidiyorum sevgilim;
Aþkýmý sahile, merhametimi insanlara býrakýp;
Ýçimi çekerekten göz kýrpýyorum gerçek hayata.
ELVEDA...
MEHMET YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.