Kalem bile aðlardý baksa mýsralarýna
Nefisler dað dað benzer kisra saraylarýna.
Sevdalar yazýlýyor ya benim ya topraðýn
Ya al ya öldür beni.Yok güldür ya gidikla.
Kalem ki emri alýp ucu çatlamýþ aþktan
Kalemde eser olmaz kavuþmaya telaþtan
Ya yazar aþký derin hisli heceler baþtan
Ya tozbulutu gider gelir bir yaðmur taþtan.
Aþktan yola çýkanýn yükü nefsinden olmaz
Ýnsan olan insan’ýn esaretinde kalmaz
Hiç bir sevdada asla sevgililer suçlanmaz
O ki sevgili ise neden çenemiz durmaz
Kimi idol edindik kerem aslý leyla mý
Romeo mu jülyetmi nötürdamýn kamburu
Bu ne ucube aþktýr insanlýk tarihinde
Her nerede arasam bulamadým ben bunu.
Aþk ki naz makamýdýr .naz’ý ný ifþa eyle
Mýzmýz lýk þiar deðil ne söylersen mert söyle
Sen sevdin ne suçu var bin gereksiz velvele
Sevgilim ah sevgilim ah þöylede vah böyle.
Ateþ bile odunu yalayýp geçmez hemen
Teni kavursa bile tutuþup yanmak mahrem
Rüzgar alevi alýr yandým sanýrken ateþ
Özü közdür yangýnýn derinden yanar herdem.
Ve beni baðýþlasýn o biricik sevgilim
Dað gibi yürek bende ben olmasam ya O kim.
Ne kavuþmak dilerim nede dinsin hasretim
Ben yanayým o tütsün ne aþk kalsýn ne vehim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.