Ağaç

Sýrtýmda aþk yükün, gençliðim soldu
Ömür canavarý, saçlarým yoldu
Görmedim düþümde, çok zaman oldu
Kýrk yýlý doldurdu, yok meyven aðaç.

Çiçekler her bahar, sen diye açar
Dönerek semaya, yapraðýn saçar
Aç ellerin, tut der, tutmazsan kaçar
Kýrk yýlý doldurdu, yok dalýn aðaç.

Gönüller sarayý, muhteþem yapý
Enfüsten aleme, açýlýr kapý
Bak iþte sendendir, baltanýn sapý
Kýrk yýlý doldurdu, yok malýn aðaç.

Yaþadýn bunca yýl, ibret almadýn
Hep üstüne çýktýn, alta dalmadýn
Misafirim deyip, daim kalmadýn
Kýrk yýlý doldurdu, yok halýn aðaç.

Var olan insanla, bacalar tüter
Geç vakit baykuþlar, çatýda öter
Yaþlanýrsýn bir gün, devranýn biter
Kýrk yýlý doldurdu, git salýn aðaç.

14.04.2010
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: