Suskun

Hava soðukmu soðuk,rüzgarsa yorgun...
Yaðmur yaðýyordu inceden inceden
Sokaðýn çamurunda;zikzaklar çizerken..
Seni gördüm...sonra masumane bakan gözlerini
....önce ürperdin,baþýný kaldýrýp bakdýn öylesine
Sen bakdýn,ben de sana....
Sonra ayaklarýný gördüm...yalýnayak ve papuçsuz
...bir yaðmurluðun bile yokdu üstünde!
Þunun þurasýnda fazla bir þeyde yokdu beklediðin
Dünyalar senin olacakdý belkide bir parça kuru ekmek bulsaydýn
Kimbilir daha mutlu olurdun;ciðer ve balýk yiyenlerden
...ümitle kaç kere girdin çýkdýn,birþey bulurum diye
Sonunda çýkdýn oradan...küçücük aðzýn bomboþdu..
Baþýný bana çevirdin,sen bakdýn ben bakdým...
Belki de yavrularýn vardý...bir merdiven altýnda
Aklýn onlardaydý sanýrým...çünkü aceleciydin...
Birden koþarak uzaklaþdýn...bakmak için baþka bir çöplüðe
Bense arkandan bakakaldým....sen anlamadýn ama
.......insan olduðumdan utandým!

Ferruh Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: