Sensizliğinmi ....

Seni ilk gördüðümde..bir heyecan rüzgarýydý kalbimdeki
Adýný bile bilmeden,içime akan sýcacýk þey neydi?
Sonra seni görmek umuduyla,evin yolunu unutturan..
..ve dudaklarýmdan anlamsýz þarkýlar söyleten!

Sen bilmezdin; sokaðýnýzdan kaçýncý geçiþimdi..
Belkide bir yabancý diyerek arkaný dönerdin..
Bir sebep bulamazdým,sana ulaþmak için...
Kalbim aðlardý...çaresizliðime,çeker giderdim.
Gözlerinin rengini merak ederdim...
Eladýr,yeþildir..belkide mavidir diye düþünürdüm..
Ama nedense mavi olsun isterdim..
Hayal kurardým,kendimce..
Ne adýný sorabildim,ne gözlerini gördüm!
Saçlarýnmý?..kahretsin,onlarý gizlemiþsin.
Ýþte böyle bir þey bendeki...olmýyan sen.
Sensizliðinmi yoksa,içimde gizlenen hayalinden..
F.ÖZDEMÝR
21.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın: