yine bir pazar
ne çok evde
ölü sessizliði var
hafta içi
yalancýktan alýnmýþ çiçekler
vazoyu çoktan terk etmiþler
karþý karþýya oturanlar
ama ordaymýþ gibi duranlar
çatýlmýþ kaþlar
asýk suratlar
sevgiden yoksun bakýþlar
dolu kahve fincanýna
takýlý kalmýþlar
içine düþmüþ sinek gibi
onlar da
çýrpýnýp duruyorlar
arada
kalbin adresini bilmeyeen
bir iki cümle de
havada asýlý kalýyor
bir fýrtýna
çarparak açýyor
balkon kapýsýný
rüzgarla birlikte
bardaktan boþanýrcasýna
bir yaðmur yaðýyor
içeriye yaðmýþ gibi
ölmüþ olan her þeyi
silip süpürüyor...