Kalk gidelim yâr baðýna gazele,
Duydum ki gülleri periþân olmuþ.
Gönlümü gül edip verdim güzele,
Mihricanlar vurmuþ, sararýp solmuþ.
Derman diye acýlarý güderken,
Gözleriyle bin cefâlar ederken.
Ateþlerde garip koyup giderken,
Beni aðlatýp da ahýmý almýþ.
Bülbül gibi ahüzâr’ým var ama,
Geçti artýk yâr gelip de arama.
Lôkman bile em olmadý yarama,
Onulmaz bildiðim dertlere salmýþ.
Bir selâmý salmak öyle zor deðil,
Son günümde mihmâným ol, yâr deðil.
Saçlarýma ak düþürdün kar deðil,
Hasretiyle geçen ömrümü çalmýþ.
Sensiz kalýp karalarý baðlarken,
Ahu gözler yüreðimi daðlarken.
Her gecenin sabahýnda aðlarken,
Sündüs döþeklerde uykuya dalmýþ.
Alnýmýza yazýlarý yazaný,
Unuttun mu ahdimizi bozaný.
Arasam da maþrik ile fizân’ý
Ne yazýk hâyali mâzi’de kalmýþ.
.....................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.