Güneþten kopan har kümelerine
Yazýlý
Kendi levhasýný okumadan ilerliyordu
Kara bulutlar beyaza yenilmiþken
Deðer biçim biçim dökülüyordu
Yaðmur cennetinden
Yeryüzüne
Zannederdi ki gökyüzü hep beyazdý eskiden
Derinden bir titreyiþ sarmýþken bedenini
Gözleri kendi tarafýndan sýnanýr
Gönül baðýna deðdi mi diye
Duymayan kulak cisimleri týpaçlara baðlý
Döndür döndür
Ulaþýrsýn aþka
Benzetmeler düzeneði laf olsun
Görmekten yanayým kiþisel öncüleri
Kaygý mý?
Nasýlsa her aþk kendi yankýsýnda son bulur
...