Piþman ruhumu aldým dolaþýyorum. Beynimin rutubetli gölgelerindeyim. Üþüyorum, düþtüðüm kaygan zeminlerde. Kararan renkli gölgelere üzülüyorum. Aðlýyorum, yanlýþ okuduðum cümlelere. Girdiðim, sahte gönüllere yanýyorum. Maskesi çýkmýþ, yüzlerce yüz ellerimde. Tanýmak ne zor gerçek çizgileriyle. Yara var, maskenin tene iþlediði yerde. Ýçim acýyor, unutuyorum çektirdiklerini. Onlar da istemezdi, benim üzülmemi. Hayat, belki de daðýttý onlara maskelerini. Neden unuttu peki benim maskemi? Sosyal Medyada Paylaşın:
hayal denizi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.