YOKUM..
Yalnýzlýk gözlerime ,bakýndý melal melal,
Kalabalýk var ama, ,içlerinde ben yokum,
Kudema þahsiyetler birer figüran gibi,
Çoðun içinde bir hiç, hiçin içinde çokum.
Gözlerim boþ boþ bakar,yüreðim dolu cürüm
Kullar birer madalya, arkalarý muamma,
Ruhum candan mücerred,tek baþýma yürürüm,
Meczub bir insan gibi, doðru yoldayým amma.
Cesedimde hamaylý, negatifte kimliðim,
Sühan kalmadý dilde,nazarým yerle yeksan
Afaka gider ruhum,halim vecd’ dir bildiðim
Ruhum, çerað içinden ilahi nura aksan
Zincir zincir paslýdýr,dünya denen pranga,
Neye yarar rengarenk ,çýksa ebem kuþaðý,
Bakýþlar yalancýdýr, sözler alafranga
Duygusuz uçurumdan,atsamda al aþaðý..
ebem kuþaðý=gökkuþaðý
melal=gamlýlýk
kudema=ileri gelen büyükler
cürum=çukur
mücerred=yalnýz tek
meczub=ilahi aþkla kendinden geçmiþ
hamaylý=muska
sühan=söz kelam
vecd=unutacak kadar ilahi aþk hali
çerað=mera otlak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.