SEN GURBETSİN İŞTE

akþam olup kapýlarýn
tek tek kapandýðýnda
ben yalnýz kalmýþsam
sen gurbetsin iþte

gözyaþlarým hayatýn ipine
kolye gibi sýrar sýra dizilmiþse
sen gurbetsin iþte

gözlerim nemli içim buruk
daðlar gözümde büyüyor
geçit vermez gibi duruyorsa
sen gurbetsin iþte

öfkenle daðlarý delsen neye yarar
gönülde yoksa yerin yalnýzsan
onca kalabalýða raðmen
sen gurbetsin iþte

yüksekteki kaleden
çobanýn kavalýndan dertli nameler
yüreðini bir sýzý düþürüyorsa
sen gurbetsin iþte

sesleniþlerim feryatlarým
duyulmuyorsa çýðlýklarým
sen gurbetsin iþte

gel gitlerle alnýný yaslarsýn
buharlaþmýþ cama
seyrettin iþte sessizce öylece

yýpranmýþ hayallerimden kaldý
bu hüzünlerim
zaman soldurdu
umutlarýmýn resmini
sen gurbetsinnnn

uçurumlar bile sýrtýný dönmüþ
sesini geri vermiyorsa sana
sesine bile ses yoksa
sen gurbetsin iþte

yalvarmam artýk
feryat figan nedenki
alçalmam daha fazla
sonuçta sen gurbetsin iþte

ERDAL KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: