Uzak bir tanýdýk, yakýn bir ezgi;
Söylenmemiþ türkülere gebe göl.
Ha Hazar, ha Aral, ha Balkaþ,
Ya Hoyran, ya Keban, ya da Van
Özdeþ dileklere gonca mavi gül;
Aðýdýný Balatan’da tutmuþ,
Gözyaþýný Isýð’a dökmüþ,
Terini Baykal’a atmýþ;
Çýrpýnýþýn utancýndan suyuna
Acý’nýn mayasýný katmýþ...
Uzak bir tanýdýk, yakýn bir ezgi;
Ayrýlýktan yakýnmakta mavi gül;
Doyumsuz renginde bengü-su sezgi...