YAĞ YAĞMUR

Hava kapalý güzelim bulutlar gözü yaþlý,
Dokunsam aðlayacak birden boþanacak,
Rüzgâr efil efil esiyor, tepeden tepeye,
Yaðmurum çiseliyor gönülden gönüle.

Pencereme süzülen yaðmur damlalarý,
Dünyama ýþýk oluyor, ümit oluyor,
Toprak ellerini açmýþ,
Duâ üstüne duâ ediyor,
Bir damlaya bin el açýlýyor,
Bir þükre bin damla iniyor,
Bir yapraða bin böcek konuyor,
Boynu bükük otlar secdeye kapanýyor,
Bir damla su için kýyama kalkýyor…

Bedenim aðlýyor, kurak vadilerde,
Serap ardýmdan koþtukça koþuyor,
Biz nimetleri bilinçsizce harcýyoruz,
Utanmadan sulara aðýtlar yakýyoruz,
Duâya çýkanlarla alay ediyoruz,
Onlarýn duâsýyla inen yaðmura,
Þükretmesini dahi bilmiyoruz…

Ilýk ýlýk yaðan yaðmurum, sen onlara aldýrma!
Bizi beyinsizler yüzünden kuraklýða daldýrma!
Bu inkârcýlar; aðlamasýný, gülmesini bilmezler,
Ne kadar anlatsak da hak yola asla gelmezler,
Korkusuz günleri yoktur hitaplarýnda,
Ýnsanlýðý batýrmak vardýr kitaplarýnda…
Geleceklerini korku üzerine bina ederler,
Hakký býrakýp þeytanýn yolundan giderler.
Yað yaðmurum yað, ruhumuza suyunu indir,
Bizi Nuh’un gemisine saðlam adýmlarla bindir…

30.03.2008
Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın: