BEN ANADOLU’YUM
Nerde bir tarla görsen kýyýsýnda bir iki çiçek ararým
Yaný baþýnda bir kanal, birkaç iðde aðacý
Ortasýnda pazen þalvarlý, güneþ yanýðý insaným.
Yolun kýyýsýnda tarihi su diye toplamýþ sarnýç
Ve ki daða sýrtýný dayamýþ ardýç
Gölgesinde ben varým.
Domates tarlalarý kýzýmýn kýrmýzý yanaklarý
Pancar tarlalarýný pürçüðünden anlarým
Buðday baþaklarý rüzgârýn efendisi
Oysa ben saclarýný tararým.
Mýsýr tarlalarý uzanýr Ulukýþla pozantýya
Baharda baþkalaþýr bozkýrýn havasý
Yeþile borçludur koskocaman Konya ovasý
Ben sularým,
Ben topraðým,
Ben Anadolu’yum.
Gözlerimin balýkgözlü oluþuna bakma
Ben bu kanallarda çok balýk tuttum
ondandýr herhalde.
Çok yaðmur duasýna cýkmam.
ondandýr yanýk türkülerde yaðmur gibi aðladýðým
Hasreti teþbih gibi çektim
Seccademin kývrýlan kýsmýný düzeltirken
Þükür duasýnýn arkasýndan Anadolu nefesim
Sesimi duymak ister misin?
Ben Konya’yým
Ben Anadolu’yum.
Ben Mevlana’yým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.