MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EZBERE
ali ulubay

EZBERE



Ezber yaþamda soluk soluða kalmýþýz.
Hiç yaþamadan.
Soluk soluða geçinip gidiyoruz iþte.
Hayatýn perdeleri hep ezbere açýlýyor.
Çiçekler ezbere açýyor renklerini.
Geçmeyen bir fýrtýna ,
Kavgalar ezbere, yollar ezbere, gezmeler ezbere,
Aðlamalar bile ezbere.
Sevda tam saatinde geçiyor yanýmdan otomatik.
Seviþmeler ezbere, uykular ezbere.
Tesadüfi sohbetleri hayatýn ezbere iþliyor.
Canýmlar aþkýmlar, sevdiðine ezbere.
Hocam ne zaman unutulacak bu ezber?
Ne zaman gerçekten öðreneceðiz hayatý yaþamayý.
Bu hayat biter mi ezbere?
Otobüsler tam saatinde ezbere hep ayný yoldan gidiyor.
Bir sürpriz yapmýyor yolculara baþka yoldan gitmiyor,
Konya yerine Hanya’ya mesela.
Yaðmurlar da hep ezbere yaðýyor,
Hava kapalý ve pusluyken,
Bir sürpriz yapmýyor gökyüzü masmaviyken, güneþ yakarken
Yaðmur kar yaðmýyor mesela.

Bir çocuklar var bi de aþýklar ezbersiz yaþayan.
Ne zaman, ne yapacaklarý belli olmayan.
Sürprizleri kahkahalarý hazýr ceplerinde.
Hayatýn pistinden inmeden ezbersiz yaþýyorlar.

Erkek çocuk balkondan iþiyor hayata,
Kýz çocuk annesinin topuklularýný giymiþ,
Taþýra taþýra sürmüþ rujunu dudaðýna, kývýrta kývýrta hava atýyor hayata.
Yýkýyorlar ortalýðý, istediklerini alana kadar takmýyorlar kimseyi...
Aþýklarsa sandalda uyumuþ,
Avu yutmuþ balýklar yönünü unutmuþ,
Sandal alabora olmuþ,
Aþýklar ayýlmýþ.
Saatten haberleri yok.
EZBERSÝZ gülmüþler hayata.
Zaten hayatý ezberlemeye vakitleri yok ki aþktan…

ALÝ ULUBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.