HÜZÜN

hüzünlenirim her sonbaharda
mahsunlaþýrým, sarý ýhlamur çiçeklerinde,
ve erguvanýn mor renklerinde
beni hüzne salarlar,
kýrýlan dallar,
solan yapraklar,
ben hüzünle yoðrulmuþum
hüzün, benim hayatým
elele,diz dize kaynaþmýþýz
seviyoruz birbirimizi,
iz sürer adým adým
Hüzün!
ayný denizin dalgalarý gibi,
vuruyor köpükleri kýyýya
bulutlarý anýmsatýr bana
kayboduklarýnda yine hüzün
þimdi beraber düþünüyorum
gözyaþlarýmý býrakýyorum
ah hüzün ah hüzün..
duyamýyorum,düþünemiyorum,
daðýlmýþým ,darmadaðýnýðým
varlýðým seninle doðdu,
seninle öleceðim
acaba var mýdýr?
soruyorum,kendimi sana..
iþte sorguluyorum hayatý..


canan demirel


Sosyal Medyada Paylaşın: