SON ŞİİR

Biliyorum, biraz daha yaklaþtým sona.
Belli,þu zayýf vücudumdan,
Gözlerimin kararmasý,
Sürekli düþen tansiyonumdan.....
Bir sonbahar rüzgarý esiyor içimde;
Bazen ýlýk, bazen sert.
Bir türlü sahip olamadým beynime hayret !!!
Kýpýr kýpýr yüreciðim,
Meçhule gidecek bir yolcu misali…

Biliyorum artýk iþim bitik.
Az kaldý vuslata.
Umutlarým yitik.
Ýki vazgeçilmezim vardý,
Biri sen, biri sigara
Sen býraktýn,
O býrakmadý beni…
Damarlarýmda býraktýðýn boþluðu,
Doldurdu zehiriyle….
Sanki ölümü özlemiþcesine
Muhtaç ettin beni onun sevgisine….
Sen beni sevdin mi meçhul ….
Ama ben seni sevdim delicesine…

Yaþamýyor,sürünüyorum
Umutsuz,sevgisiz.
Karanlýðýn hesabýný güneþten sordum;
Güneþin önünü kapatanlardan deðil….
Uslanmaz avare gönül,
Eðil artýk eðil…
Belli son dizelerim bu þiir,
Son duygularým sevdaya dair.
Kalbimdeki sevdayý söküp aldýn ya
Helal sana kahpe dünya…

Son bir þey istiyorum sizden.
Köyüme gömün beni.
Bir çam olsun baþucumda
Ben yine kitabýmý okuyayým,
Sana sevgi dolu þiirler yazayým,
Çamýn kuytucuðunda…

__________ MEHMET ASLAN_________
Sarayköy -14 Nisan 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: