Vakit yine leyl-i târîðýn peþinde
Zihnimde bir þarký : Neyleyim...
Bundadýr gönlüm maðmum,bedenim kanadý kýrýk serçe.
Bu samut leylde ben böyleyim,
Müfretliðin esareti içinde hapsolmuþ bir mahkum gibi
Nâçâr ve yaslý bir haldeyim.
Erbaplar duymaz olmuþ vecalý sesimi.
Nasýl oldu ki , bu bendeki veca bir vaveyla !
Ve bu hýçkýrýk titretir bedenimi.
Sebep oldum bilmeden biten bu sevdaya
Çok yandým hayat yokuþunda
Lakin anladým ,
Kapýlmamak gerekiyormuþ zarar veren sevdalara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.