Sanırım Yalnızlaşıyorum...

Öyle bir yalnýzlýk hâkim ki gönlüme;
Çölün ortasýnda tek kalan
Bahtsýz bir bedevi bedenim...
Onun kadar yalnýzým, kumdan kalabalýklarýn içinde...

Kaçýncý gidiþin bu?
Kalbimi,
Gönlümü kaçýncý býrakýþýn?
Hissediyor anlýyor ama anlatamýyorum kendime…

Ben alýþýk deðilim öksüz kalmaya...
Ben ki yalnýz baþýma bu çölde,
Kum tanelerinin umurunda deðilim...
Kaçýncý yalnýzlýðým bu? Kaçýncý vefatým?

Özleyemiyorum seni; özlenmeye layýk göremiyorum,
Hasreti yakýþtýramýyorum sana
Bir yaným acýrken diðer yaným nefretli...
Dedim ya anlatamýyorum;
Ve bu kifayetsizliðimde hiçbir þarký teselli etmiyor beni…

Yýkýk bir duvar kadar daðýlmýþ haldeyim þimdi
Kýrgýným zamana paramparçayým
Toparlanmanýn yolu yok
Hüznü daðýtamadým kendim gibi…

Þu savrulan uçurumlara;
Bitmeye yüz tutan bir sevdanýn külleridir…
Bu tek bakýþta daðýlan küller;
Kalbimdeki aþk illetinin kora dönmesidir…

Bir bakýþýnda yaktýðým çýralarýn sayýsý çözülmüyor
Git gide batýyor güneþim…
Ay; gecenin hâkimi oluveriyor…
Yanaklarýma varmadan öldürüyorum damlalarý…
Toparlamaya çalýþarak düþlerimi can havli ile
Unutmaya çalýþýyorum…
Sanýrým þimdi ben, gerçekten yalnýz kalmaya baþlýyorum…
Yalnýzlaþýyorum...




Sosyal Medyada Paylaşın: