abdülkerim

fýstýk satan çocuklar öldürdüm sinemalarda
kambur gemiler batýrdým
dut sapanýyla
büyüdüm
ceketimi patlatýrcasýna büyüdüm
ben
bir kulaðý kuduz köpek yarasý
bir ayaðý kangren abdülkerim
mahalle kasabýndan araklanma satýrla
zümrüt-ü anka kestim
yemin ederim

beni çocuk býrakan ne varsa katledildi
bir kelebek ölüsüne

hangi çocuk

aldýrmaz

ben daha týrtýl halinde ölü bulunan
bir tabur kelebek biriktirdim
ayakta duruþum gövde taþýmak deðildir
her adýmýmda dünyayý ezer gibi yürürdüm
ki ben çocukken ceketimi
patlatýrcasýna büyürdüm
penceremde sürü sürü akþam olurdu

ben sabahçý kahvelerinde yakalanýrdým

sevmek derlerdi çok güzel
ateþi sevmek
dumaný sevmek
külü sevmek
ben aklýma köze düþmüþ yürek
getirdim
sevmek kimi kurtarmýþ bugüne dek
þairler tanýdým ki þairdiler
hepsi meçhul bir hüzünle bizi terk ettiler
þimdi sevmek

kimi kurtarmýþ

bugüne dek

bazýsý bir raf
dolusu kitabýn
mýsralarýnda sýkýþmýþ
bazýsý araf
isimli bir ülke kurmuþ þiirden
sevmek-sevilmek arasý


ben
bir kulaðý kuduz köpek yarasý
bir ayaðý kangren abdülkerim
kendim dahil tek bir varlýðý
bir zerrecik olsun

sevmedim

kedersiz yaþadým
kedersiz öldüm
yemin ederim



Cemil KURT

Sosyal Medyada Paylaşın: