GÜNAHIN KALMIŞ BANA

Ruhumun merhameti semaya yol verdikçe
Gözlerimin üstüne tatlý bir his çöküyor
Kalbimin her atýþý içimde eridikçe
Zaman denen mezarý yalnýzlýðým döküyor.

Karanlýk ufuklara hiç tahammül edemem
Fikrimle uyuturum þeytanýn cürettini
Zedelenmiþ bir aklýn arkasýndan gidemem
Sabrým ile çekerim zamanýn külfetini.

Tabiatýn çizdiði cazibeden uzaðým
Saf duru güzelliðin ihtiþamý savursun
Mana derinliðinde titrerse gönül baðým
Zevkin saatlerinde iþleyen zaman dursun.

Þehvetin ýþýðýný mabedimde yakmadým
Yaradan sevgisiyle besledim hayalimi
Þaþalý bir hayata özenipte bakmadým
Bu boþlukta doldurmadým zaman denen çilemi.

Kuþlarýn lisanýný hüzünle dinledikçe
Makberin tesirinde mýhlanýp kalýyorum
Acýnýn haykýrýþý baðrýmda inledikçe
Tarifsiz azaplardan nasihat alýyorum.

Pay edildiðim zaman hayran deðilim sana
Ýster saraylar kurdur ister parlayan mekan
Donattýðýn dünyadan günahýn kalmýþ bana
Nihayetinde yine benim sonsuza akan.



Nevzat TAÞKIRAN
14-04-2010




Sosyal Medyada Paylaşın: