KONVOY
Sevinçler takside, dert otobüsde,
Ömür konvoyumun baþýný çeker.
Kahýr kamyonlarý hep peþim sýra
Sabýr ocaðýmýn taþýný çeker...
Derman dolmuþunun patlak tekeri,
Ýlerlemez, kalýr konvoydan geri.
Hiç arýza vermez hüzün tankeri,
Sürekli gözümün yaþýný çeker...
Bilmem bu gidiþin nedir faktörü ?
Sitemdir konvoyun en baþ aktörü.
Sevda yüklesem de, aþk traktörü
Dolusunu almaz, boþunu çeker...
Sýk sýk kaza olur, tekler bu katar
Aküler boþalýr, sigorta atar,
Makinist seslenir "benden bu kadar"
Sonra da motorun fiþini çeker...
Ýstiflemiþ gamý, yüklemiþ yasý,
Tasalarla dolu týrýn kasasý,
Dolaþýr gönlümde çöp arabasý,
Ýçini býrakýr, dýþýný çeker...
Sýkýþmýþ trafik, beni bitirir,
Umutlarý iter, zulüm getirir.
Bu konvoy baharý, yazý götürür
Hikmet dört mevsimin kýþýný çeker...
Hikmet Nazlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.