Rüzgar... Bir deniz kýyýsýnda meltem olup eserken Bir dað eteðinde kasýrga olup yýktýn yüreðimi Güneþin kavurduðu zamanlarda dosttun bana Ayaz sabahlara uyanýrken þimdi düþman gibisin Esme...
Güneþin yüzü uzak diyarlarýn ardýnda kalmýþken Buðulanan yollarýn yerini buzdan kaleler almýþken Bir fidanýn kýpýrtýsý da,yaðmurda toprak kokusuda Gelmiyor senin ellerinden beným ruhuma Esme...
Geride býraktýklarým kalmadý ardýmda Kýrýk camý çerçevesi o zamandaki evlerin Yollar çamur yollar batak yok geride izlerim Esme býrak yarýnlara açýk olsun günlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
memfis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.