EFKARLI ADAM 3
Yalnýz adam umutsuz beklide çok mutsuz
Geldi kulübesi ne girdi içeri
Çöktü sandalyesine
Büyükçe bir defter duruyordu birde kalem
Açýp baktý çevirdi sayfalarý
Acýnýn izleri vardý sayfalarda
Kimi satýrda gözyaþlarý kurumuþ
Belki iyi günlerin anýlarý
Uzunca dolaþtý sayfalarda
Okurken kimi gülümsedi
Kimi aktý gözyaþlarý sel gibi
Neydi onu aðlatan
Neydi hayatýný karartan
Ne vardý geçmiþinde
Mazisi neydi onu bu hale sokan
Oturamadý uzandý yataðýna
Sarýldý yorganýna uyumak deðildi maksat
Unutmak geçmiþini unutmak
Yumdu gözlerini daldý hayallere
Ne kadar güzel mutlu günleri vardý
Bir zamanlar
Düþledi onlarý daldý bir an
Sanki açýldý kapý sý usul dan
Ýçeri girdi iki çocuk bir kadýn
Hayal gibi sessizce
Geldiler uyuyan adama baktýlar
Nasýl mutsuz uyuyordu
Gözyaþlarý hala duruyordu
Kadýn yavaþça sildi gözyaþýný
Dolaþtý eli saçlarýnda
Ah caným dedi ah caným
Nedir bu halin sen böylemi olacaktýn
Özledim gülüþünü özledim seni
Yakýþmýyor gözyaþý yakýþmaz sana hüzün
Sen gülmeyi severdin hani hani gülüþün
Sessiz ce baktýlar adama üzgün
Siren sesleri vardý bir telaþ
Kadýn tuttu elini dayan dedi
Kurtulacaksýn kurtulmalýsýn
Adam duymaz yatýyordu sessizce
Çok gerilerde vardý bu sesler
Adam yaþýyor gerisi ölmüþ
Sanki beyninin içinden geliyordu sesler
Telaþ ve çaresizlikler
Ve her gece ayný rüya ayný kabus lar
AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.