Açýlan kapýdan girdi bir iki adam Aman Allah ým ne olmuþ Yaþýyor mu bu adam Görünmedi bu gün hiç Gelmedi ne kahveye nede meyhaneye Vah dertli adam Sesler sanki çok uzaklardan Geliyor gibiydi anlamsýz Bir siren sesi Bir sarsýntý ir hareket Ambulans tý gelen doktor hemþire Nabzý yok kalbi zayýf Çocuklarla kadýn hala kapý yanýnda Çaresiz bakýyorlardý biraz umutla Adam yarý açtý gözlerini Tanýyamadý yerini temiz yatak beyaz bir oda Karþýsýnda unutamadýðý o yüz Gülümsüyordu ona Uzattý ellerini gel der gibi Bir gülücük belirdi solgun gözlerinde Sen dedi sen gel din mi Gitme ne olur gitme bir daha Olmuyor sensiz yaþamak niye Al beni de yanýnýza Gülümsedi kadýn uzanan eli tuttu Yok ayrýlýk der gibi baktý Haydi gidelim gidelim haydi Gülümsedi yattýðý yerden Uzanan eli tuttu bir an Bitmiþti yalnýzlýðý bitmiþti artýk Mutlu doðruldu yataktan Bir hayal gibi sarýldý kadýna Sarýldý çocuklarýna Allah ým yine eski günler gibi Yine beraberiz diye Mutsuz adam mutlu ayrýldý bu yerden Geride kaldý hüzünler acýlar Ve bütün mutsuzluklar AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.