* İçimde Hiç Bitmeyen *
Gönül bahçemde her sabah
yanýk bir kuþ sesi
taaa...penceremin hizasýnda
her yandan esen meltem bir rüzgâr
okþar gizli gizli ýslak kirpiklerimi
tam o zaman kokunu anýmsayýp,
kocaman bir taþ olursun yüreðimde.
Ýçimde hiç bitmeyen, sýla kokulu ayrýlýklar
cömertçe sunmuþtum sana kalbimi
ama sen. Acýmasýz ayazlarla estin bana
denizlerden mavilikler ördüm sana
aþký bil, beni sev, kendini gör diye.
Kara bulutlar dönendi durdu üzerinde
gölgeli sokaklarda dolaþýp durdun
aldýðým soluðumda duyuyorum, varlýðýný
bozkýrlar sislerle belenmiþ, turna kanatlarýnda
ne acýymýþ, yalnýzlýk ve anýmsamamak.
Daðlarýn duruklarýndan
kardelenlerin kokusu eser
koklarým hasret kokunu
bir tek gitmek yakýþýrdý bana
dayanmasý güç ama, gittim
Þimdi,
öksüz kalan duygularýmý çýkýnlýyorum
sevda yüklü þiirlerime.
Nuri Daðdelen
Özdere- Ýzmir
10.4.2010
Saat 13.27
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.